Je hebt jarenlang gehoopt, gedroomd en geprobeerd. Misschien heb je hormoonbehandelingen gehad, je cyclus tot op de dag gevolgd, alles geprobeerd wat in je macht lag. En dan komt dat moment: het gaat niet lukken. Je blijft kinderloos. Maar je bent het zó niet. Je voelt je moeder in hart en ziel.
Ongewenst kinderloos verwerken is een proces dat je wereld op z’n kop zet. Het is geen rechte lijn, geen simpele ‘fase’. Het is rauw, intens en vaak onzichtbaar voor de buitenwereld. In deze blog neem ik je mee in wat helpt, wat je mag voelen, en hoe je weer lichtpuntjes kunt vinden. Want verwerken betekent niet vergeten – het betekent opnieuw leren leven.
Het rouwproces dat niemand ziet
Rouw is niet alleen voor mensen die iemand verliezen. Ook als je iets mist dat er nooit geweest is, kun je rouwen. Dat is precies waar ongewenst kinderloos verwerken over gaat: afscheid nemen van een toekomstbeeld dat je jarenlang hebt gekoesterd.
Volgens de bekende rouwpsycholoog Elisabeth Kübler-Ross bestaat rouw uit fases: ontkenning, boosheid, onderhandelen, verdriet en uiteindelijk acceptatie. Maar deze fases zijn geen afvinklijst. Ze komen en gaan, vaak door elkaar. En soms lijken ze weer opnieuw te beginnen – bij elk geboortekaartje in de brievenbus, elke moederdag, elk schoolplein.
Het is oké. Je hoeft niet ‘sterk’ te zijn. Je hoeft alleen jezelf toe te staan om te voelen wat je voelt.
Mijn mening. Je mág dit moeilijk vinden
Laat ik even eerlijk zijn. Ik vind dat we als maatschappij echt te weinig ruimte geven aan vrouwen (en mannen!) die ongewenst kinderloos verwerken. Alsof je het gewoon even ‘moet accepteren’ en daarna verder moet gaan met je leven.
Maar zo werkt het niet. Ik heb vriendinnen zien worstelen met dit proces en ook ikzelf ben door dit proces gegaan, voor ik pleegmoeder mocht worden. Sommige dagen gingen goed, andere dagen waren een rollercoaster. Wat me raakte, was de eenzaamheid die ik en zij voelden. Alsof hun verdriet niet ‘groot genoeg’ was om echt aandacht te verdienen.
Ik vind dat we dat moeten doorbreken. We mogen wél praten over deze pijn. En we mogen erkennen dat ongewenst kinderloos verwerken een vorm van rouw is, die net zoveel respect en ondersteuning verdient als elk ander verlies.
5 manieren om ongewenst kinderloos te verwerken
Iedereen doet het op zijn of haar eigen manier, maar er zijn een paar dingen die kunnen helpen als je middenin dit proces zit.
- Geef jezelf toestemming om te rouwen Dat lijkt logisch, maar veel vrouwen die ongewenst kinderloos verwerken voelen zich schuldig over hun verdriet. “Er zijn mensen die erger meemaken…” Stop daarmee. Jouw pijn is écht en verdient ruimte.
- Zoek een veilige plek om te praten Of het nu een therapeut is, een lotgenotengroep, een goede vriendin of een coach: je hoeft dit niet alleen te dragen. Het uitspreken van je gevoelens is een enorme opluchting en helpt je om emoties te ordenen.
- Rituelen kunnen troost geven Sommige vrouwen vinden steun in symbolische rituelen. Een brief schrijven aan het kind dat er nooit kwam, een herinneringsdoos maken, of een kaarsje branden op speciale dagen. Dat kan helpen bij ongewenst kinderloos verwerken – het geeft erkenning aan wat je hebt verloren.
- Herontdek jezelf Wie ben jij, los van die kinderwens? Wat maakt jou blij? Wat geeft je betekenis? Misschien voel je je leeg, maar er komt een moment waarop je weer ruimte gaat voelen. Voor nieuwe dromen, nieuwe doelen.
- Kies bewust met wie je je omringt Sommige mensen begrijpen je verdriet niet – en dat is pijnlijk. Zoek mensen die dat wél doen. Die niet met ongevraagd advies komen (“Je moet het gewoon loslaten!”), maar met een arm om je schouder en een luisterend oor.
Wat zegt de wetenschap?
Onderzoek toont aan dat vrouwen die ongewenst kinderloos verwerken, vaak kampen met gevoelens van somberheid, verlies van eigenwaarde en eenzaamheid. Maar er is ook goed nieuws: praten helpt écht.
Therapie (zoals cognitieve gedragstherapie of acceptatie- en commitmenttherapie) kan steun bieden. En vrouwen die lotgenoten ontmoeten, ervaren vaak veel meer begrip en erkenning. Dat maakt de pijn niet weg, maar het maakt het wel draaglijker.
Jij bent meer dan je kinderwens
Je bent niet ‘minder vrouw’ omdat je geen moeder bent geworden. Je bent niet minder waard. Jij bent nog steeds liefdevol, sterk, wijs en compleet. Misschien voelt dat nu niet zo – maar het is waar.
Ongewenst kinderloos verwerken betekent niet dat je stopt met verlangen. Het betekent dat je dat verlangen een nieuwe plek geeft. En dat mag op jóuw manier. Met vallen en opstaan. Op jouw tempo.
Laten we er samen over praten
Ben jij bezig met ongewenst kinderloos te verwerken? Of heb je deze fase (deels) doorlopen? We nodigen je uit om je verhaal te delen op onze socials. Laten we samen het taboe doorbreken en een plek creëren waar elk verhaal telt, ook het jouwe.
Meer lezen kan op zwanger worden
