In zijn nieuwste boek Generatie angststoornis slaat psycholoog Jonathan Haidt een kritische maar uiterst relevante toon aan. Hij stelt dat we te maken hebben met een generatie angststoornis, jongeren die in groten getale worstelen met angst, onzekerheid en mentale overbelasting.
Voor ouders is het een confronterend, maar broodnodig boek. Want wat als wij, met de beste bedoelingen, juist bijdragen aan de problemen van onze kinderen? In deze review lees je wat het boek Generatie Angststoornis zo bijzonder maakt, wat het zegt over opvoeding vandaag de dag én wat je ermee kunt doen.
Wat bedoelt Haidt met “generatie angststoornis”?
De term generatie angststoornis verwijst bij Haidt naar jongeren die sinds ongeveer 2010 opgroeien met smartphones, sociale media en een opvoedcultuur die te veel beschermd. Volgens Haidt zijn angststoornissen, depressie en zelfbeschadiging onder jongeren schrikbarend toegenomen, vooral onder meisjes.
De oorzaak? Een combinatie van constante digitale prikkels, het wegvallen van vrije speeltijd, te weinig échte sociale interactie én een overbezorgde opvoedstijl. In plaats van veerkracht te stimuleren, houden we onze kinderen klein. En dat, zegt Haidt, leidt tot een fragiele generatie angststoornis.
Waarom dit boek nú zo belangrijk is
Haidt onderbouwt zijn visie met een indrukwekkende hoeveelheid data, onderzoeken én verhalen van jongeren zelf. Wat opvalt is dat hij niet uit is op schuldigen, maar op bewustwording. Ouders, scholen en beleidsmakers, iedereen draagt bij aan de context waarin deze generatie angststoornis ontstaat.
Wat het boek zo sterk maakt, is dat het niet alleen wijst op het probleem, maar ook handvatten biedt. Het leest als een oproep aan ouders: laten we onze kinderen minder beschermen en meer vertrouwen geven.
Wat ik als moeder uit dit boek haal
Toen ik Generatie Angststoornis las, voelde ik me soms even geraakt (oké, een tikje schuldig). Herken je dit: je kind valt en jij zegt meteen “Voorzichtig, pas op!”? Of je controleert elke vijf minuten de schoolapp om te zien of alles wel goed gaat? Haidt noemt dit “overparenting” en dat maakt kinderen juist minder weerbaar.
Door het boek ben ik anders gaan kijken naar hoe ik mijn kind begeleid. De generatie angststoornis is niet iets wat alleen anderen treft, het is iets waar wij als ouders invloed op hebben. En dat voelt machtig én verantwoordelijk tegelijk.
Concrete tips uit het boek
Haidt geeft niet alleen kritiek, maar ook oplossingsrichtingen. Deze vond ik zelf het meest waardevol:
- Geef kinderen meer vrijheid. Laat ze buitenspelen, risico’s nemen en zelfstandig keuzes maken.
- Beperk schermtijd. Niet met straffen, maar door actief alternatieven te bieden.
- Stimuleer face-to-face vriendschappen. Sociale media zijn géén vervanging voor echte connectie.
- Leer omgaan met ongemak. Frustratie, verveling en teleurstelling horen bij het leven.
Het mooie? Deze aanpak maakt opvoeden niet moeilijker, maar juist lichter. Jij hoeft niet alles op te lossen. Sterker nog: door los te laten, help je je kind groeien.
Kritische noot
Hoewel Generatie Angststoornis veel lof krijgt, zijn er ook kritische geluiden. Sommige lezers vinden dat Haidt te weinig oog heeft voor sociaaleconomische verschillen, of dat hij te hard oordeelt over ouders. Daar kun je wat van vinden maar persoonlijk ervaarde ik het boek als juist genuanceerd.
De generatie angststoornis is geen individueel probleem, maar een systeemprobleem. En dat betekent dat niemand het alleen hoeft op te lossen maar dat we wel allemaal iets kunnen bijdragen. Lees ook over de richtlijn social media.
Voor wie is dit boek?
Generatie Angststoornis is geen zwaar academisch werk, maar juist toegankelijk en vlot geschreven. Ouders van kinderen vanaf 6 jaar zullen er veel herkenning in vinden, maar ook leerkrachten, coaches en jeugdprofessionals kunnen er hun voordeel mee doen.
De generatie angststoornis raakt ons allemaal, dit boek helpt om dat te begrijpen én er constructief mee om te gaan.
Conclusie: confronterend, maar hoopvol
Jonathan Haidt slaat met Generatie Angststoornis de spijker op zijn kop. Het boek opent je ogen voor patronen die je zelf misschien niet eens doorhad. En dat is soms even slikken, maar vooral: enorm waardevol.
Als je wilt bijdragen aan een generatie die stevig in zijn schoenen staat, dan is dit boek een goed begin. De generatie angststoornis hoeft niet het eindpunt te zijn, het kan ook het begin zijn van een nieuwe manier van opvoeden.
Heb jij het boek Generatie Angststoornis al gelezen? Wat vind jij van Haidts ideeën? Deel je mening in de reacties op Instagram, samen leren we van én met elkaar.
Lees hier meer over ouderschap.
