Elke moeder kent het: je hebt een momentje voor jezelf geregeld. De kinderen zijn naar school, je partner is weg, of ze slapen eindelijk. Dit is jouw tijd! Maar voordat je ook maar één slok warme thee hebt kunnen nemen, gebeurt er van alles. Ontspannen als moeder? Dat gaat vaak ongeveer zo:
Fase 1: De grote voorpret
Je hebt het gepland. Dit wordt jouw moment. Een warme douche, een serie kijken, een boek lezen – misschien zelfs een dutje? Je visualiseert het al helemaal. Dit keer ga je écht ontspannen.
“Eindelijk even tijd voor mezelf! Dit wordt genieten.”
Fase 2: Het moederbrein activeert
Zodra je gaat zitten, schiet het door je hoofd: Heb ik de was al in de droger gedaan? Hebben de kinderen hun gymspullen wel mee? Wat lag er ook alweer boven op de trap om opgeruimd te worden?
“Misschien moet ik toch nog even snel…”
En voor je het weet, ben je nog steeds bezig in plaats van te relaxen.
Fase 3: De laatste verplichtingen
Oké, je kunt nog niet ontspannen zonder even…
✔️ De vaatwasser leeg te halen
✔️ Speelgoed op te ruimen
✔️ Een paar appjes te beantwoorden
✔️ Toch nog even snel dat ene mailtje te sturen
En BOEM, daar gaan je kostbare minuten.
“Even snel dit doen, dan heb ik daarna écht rust.”
(Yeah right.)
Fase 4: De perfecte plek zoeken
Oké, je bent klaar. Maar waar ga je zitten? Op de bank met een dekentje? Of toch in bed? Misschien in bad? Maar dan moet je het bad nog vol laten lopen…
“Ik moet een strategische keuze maken, dit moment mag niet verspild worden!”
Je denkt langer na over waar je gaat ontspannen dan dat je daadwerkelijk ontspant.
Fase 5: Het eerste onderbrekingsalarm
Precies op het moment dat je bent neergeploft…
De telefoon gaat.
De pakketbezorger belt aan.
Een bericht van je moeder met “Heb je even?”
Een kind roept: “MAMAAAAA?”
“Ik ga het negeren. Ik ga het negeren.”
Maar natuurlijk doe je dat niet.
Fase 6: De twijfel over je tijdsbesteding
Je hebt 20 minuten over. Wat ga je doen?
Een serie? Maar een aflevering duurt te lang…
Een boek? Maar je leest toch maar 3 bladzijdes…
Een dutje? Maar dan word je straks nóg vermoeider wakker…
“Waarom is ontspannen ZO MOEILIJK?!”
Fase 7: De korte momenten van genot
Oké, eindelijk! Je hebt je thee, je zit, je hebt iets gekozen. En wow… het is heerlijk. Een paar seconden totale ontspanning.
“JA, HIER HEB IK OP GEWACHT!”
Dit duurt precies… vijf minuten.
Fase 8: De onvermijdelijke onderbreking
BOEM. Daar gaat het.
Een kind huilt in zijn slaap.
Je krijgt een dringend werkbericht.
De hond moet naar buiten.
Iemand belt wéér aan.
“Nee nee nee nee NEE!”
Je ontspanningsmoment is officieel voorbij.
Fase 9: De overgave
Je accepteert het lot. Ontspannen zonder gestoord te worden is een illusie.
“Weet je wat? Laat maar.”
Je staat op, pakt de wasmand en besluit je tijd maar nuttig te besteden.
Fase 10: De ‘morgen ga ik het beter doen’-beloftes
’s Avonds in bed neem je je voor dat het morgen anders gaat. Morgen neem je écht tijd voor jezelf. Morgen laat je niemand je storen.
“Morgen doe ik het anders!”
(En morgen herhaalt het hele proces zich opnieuw)
Mijn mening
Eerlijk? Ik heb dit al zó vaak meegemaakt. Elke keer als ik denk “nu heb ik even tijd voor mezelf,” gaat er wel iets mis. Of ik wordt gestoord, of mijn eigen moederbrein saboteert me. Ik denk dat moeders gewoon moeten accepteren dat écht ontspannen pas weer kan als de kinderen 18+ zijn. Maar tot die tijd? Dan maar genieten van de kleine momentjes, hoe kort ze ook duren.
Herken jij jezelf hierin? In welke fase strand jij het vaakst? Laat het weten in de reacties!
